افزایش تخلخل و هوادهی خاک

زمانی که کودهای گرانوله در خاک پخش می‌شوند، به‌مرور زمان حل شده و عناصر مغذی خود را آزاد می‌کنند. این فرآیند باعث ایجاد فضاهای خالی بین ذرات خاک شده و بهبود گردش هوا در خاک را به همراه دارد.

کاهش فشردگی خاک و بهبود ساختار آن

خاک‌های فشرده و متراکم مانع از نفوذ آب و اکسیژن به عمق خاک شده و رشد ریشه گیاهان را محدود می‌کنند. کودهای گرانوله NPK به دلیل داشتن ساختار دانه‌ای، به توزیع یکنواخت مواد مغذی در خاک کمک می‌کنند و از ایجاد لایه‌های سخت و متراکم جلوگیری می‌نمایند.

 افزایش توانایی خاک در نگهداری آب

ترکیبات موجود در کودهای گرانوله باعث افزایش مواد آلی خاک می‌شود. این امر موجب ایجاد ساختار پایدارتر در خاک و افزایش توانایی آن در نگهداری آب و رطوبت می‌گردد. فسفر (P) موجود در کود نیز باعث رشد بهتر ریشه‌ها شده و به گیاهان کمک می‌کند تا آب و مواد مغذی را به‌طور مؤثرتری جذب کنند.

افزایش ماده آلی خاک تحت تأثیر ترکیبات خاصی در کودهای گرانوله قرار دارد. یکی از مهم‌ترین این ترکیبات، هیومیک اسید و فولویک اسید است که از تجزیه مواد آلی حاصل شده و با بهبود ساختار خاک، افزایش ظرفیت نگهداری آب و تحریک فعالیت میکروبی، نقش کلیدی در بهبود کیفیت خاک ایفا می‌کنند. مواد آلی موجود در کودهای آلی-گرانوله (مانند بقایای گیاهی، کود دامی فرآوری‌شده و کمپوست) به عنوان منبع اصلی کربن آلی، باعث افزایش هوموس و بهبود توانایی خاک در حفظ رطوبت می‌شوند. همچنین، کودهای حاوی کربن فعال (Biochar) باعث بهبود تخلخل خاک شده و ظرفیت تبادل کاتیونی (CEC) را افزایش می‌دهند، که منجر به نگهداری بهتر مواد مغذی و آب می‌شود. از سوی دیگر، عناصر معدنی مانند فسفر (P) و پتاسیم (K) در این کودها نه‌تنها رشد ریشه را تقویت می‌کنند، بلکه از طریق بهبود ساختار خاک، جذب مواد آلی را تسهیل می‌کنند. در نهایت، وجود ریزجانداران مفید (مانند باکتری‌های حل‌کننده فسفات و قارچ‌های میکوریزا) در برخی کودهای زیستی-گرانوله، به افزایش تجزیه مواد آلی و در نتیجه افزایش ماده آلی خاک کمک می‌کند.