روش‌های مصرف کود کشاورزی
1. پخش سطحی (Broadcasting)
تعریف:
پخش یکنواخت کود بر سطح خاک، قبل یا بعد از کاشت گیاهان.
ویژگی‌ها:
می‌تواند به صورت دستی یا با ماشین‌آلات کودپاش انجام شود.
اغلب برای کودهای ماکرو مانند نیتروژن، فسفر یا پتاسیم استفاده می‌شود.
کاربرد:
مزارع وسیع مانند گندم، جو، ذرت
باغات در دوره رشد یا قبل از بارندگی یا آبیاری
مزایا:
سرعت بالا در اجرای عملیات
مناسب برای مقادیر زیاد کود
ترکیب آسان با عملیات خاک‌ورزی
معایب:
احتمال بالای هدررفت عناصر غذایی به دلیل شستشو یا تبخیر
نیاز به بارندگی یا آبیاری پس از پخش برای انتقال کود به ریشه
2. چالکود
تعریف:
قراردادن کود در گودال‌های کوچک یا چاله‌هایی در نزدیکی ریشه گیاه یا درخت.
ویژگی‌ها:
مخصوص کودهای فسفری، پتاسیمی یا کودهای کامل با عناصر کم‌تحرک
عمق چاله‌ها معمولاً 30 تا 60 سانتی‌متر است.
کاربرد:
باغات میوه (مانند پسته، سیب، مرکبات)
درختان زینتی و درختچه‌ها
مزایا:
رساندن مستقیم مواد مغذی به منطقه ریشه
کاهش تلفات ناشی از تبخیر یا شستشو
بهبود تهویه و ساختار خاک اطراف ریشه
معایب:
زمان‌برتر از روش پخش سطحی
نیاز به تجهیزات یا نیروی کار بیشتر